Sterilisatie bij de teef:

Waarom uw hond laten steriliseren?

• Veel hondeneigenaars vragen zich af of ze hun teefje best laten steriliseren of niet. Natuurlijk is er een belangrijke factor die meespeelt in deze beslissing: is er de wens voor een nestje of niet?

• Uiteraard is sterilisatie (nog) niet aan de orde voor diegenen die graag een nestje willen van hun teef. Al dien je je zeer goed te informeren alvorens met je hond te kweken. Wie dit graag wenst, kan zich best laten informeren en bijstaan door een dierenarts. Wie niet van plan is om met zijn of haar teefje te kweken, raden wij vanuit een medisch oogpunt aan om zijn of haar hond te laten steriliseren. Hieronder sommen we de voordelen op van sterilisatie bij de teef.

1. Vermijden van een baarmoederontsteking

• Maar liefst één op de vijf niet gesteriliseerde teefjes krijgt in de loop van haar leven een ontsteking van de baarmoeder. Dit wordt vooral gezien vanaf de leeftijd van 5 jaar. Naarmate de teef ouder wordt, wordt het risico op een baarmoederontsteking alleen maar groter. Sommige rassen blijken meer aanleg te hebben om zulke ontsteking te krijgen. Het gaat dan bijvoorbeeld over de Berner Sennen, de Duitse Dog, de Leonberger, de Rottweiler en de Mopshond. Bij deze rassen krijgen zelfs 6 op de 10 niet gesteriliseerde teefjes een baarmoederontsteking doorheen hun levensloop.

Waarom is een baarmoederontsteking zo gevaarlijk?

• Een baarmoederontsteking, ook wel pyometra genoemd, ontstaat onder invloed van hormonen die geproduceerd worden door de eierstokken van de teef. Dit klinkt misschien vrij onschuldig, maar het is eigenlijk zeer gevaarlijk. Bij honden met een baarmoederontsteking geraakt de baarmoeder helemaal gevuld met etter. Dit is uiteraard erg pijnlijk voor de teef. Bovendien kan een infectie van de baarmoeder opklimmen naar de nieren en daar permanente nierschade berokkenen. Vaak vloeit de etter langs de vulva naar buiten, maar dit is zeker niet altijd het geval. Soms geraakt de baarmoeder afgesloten en kan de etter niet ontsnappen. De baarmoeder kan dan scheuren, waardoor alle etter in de buik terecht komt en de hele buikholte kan ontsteken. Wanneer dit te laat wordt erkend, zal de hond in shock gaan en hieraan overlijden. Wie een vermoeden heeft dat zijn of haar teefje een baarmoederontsteking heeft, kan dus best onmiddellijk contact opnemen met de dierenarts, voor het te laat is.

Links zie je een normale baarmoeder van een hond van 20 kg. Rechts zie je een ontstoken baarmoeder van een hond van 20 kg.
Hoe kan je een baarmoederontsteking herkennen? Hieronder hebben we de meest voorkomende symptomen opgesomd. Deze hoeven zeker niet allemaal tegelijk voor te komen en zijn ook niet altijd even duidelijk. Merk je één of meerdere van deze symptomen op bij je niet gesteriliseerde teef? Contacteer ons dan onmiddellijk, dit is een spoedgeval!

• de hond is erg suf en sloom
• de hond voelt heel warm aan
• de hond drinkt zeer veel
• de hond plast zeer veel
• de hond krijgt plots een dikkere buik
• er komt gele of groene uitvloei uit de schaamlippen
• er komt een stinkende geur vanuit de schaamlippen

2. Melkkliertumoren vermijden

1 op de 8 niet gesteriliseerde teven ontwikkelt tumoren van haar melklieren (borstkanker) vanaf de leeftijd van 7 jaar. Helaas zijn dit in de helft van de gevallen kwaadaardige tumoren die uiteindelijk fataal worden. Bovendien zaaien deze tumoren snel uit. Melkkliertumoren kunnen uitzaaien naar de andere melkklieren en kunnen ook verspreiden naar de lymfeknopen, lever, nieren en longen. In zeldzame gevallen worden ook uitzaaiingen naar het hart en de botten gezien. Ook hier zijn er weer enkele rassen waarbij het risico op het ontwikkelen van deze tumoren nog hoger ligt. Het gaat dan om de Leonberger, de Dobermann, de Ierse Wolfshond, de Welsh Terrier en de English Springer Spaniel. Door je teefje tijdig te laten steriliseren, wordt het risico op het ontwikkelen van deze tumoren teruggedrongen tot slechts 0.0065%! Teefjes die niet gesteriliseerd zijn, omdat er bijvoorbeeld de wens is voor een nestje, komen best 2 tot 3 keer per jaar op controle. De dierenarts kan dan alle melkklieren controleren op gezwelletjes. Indien er knobbeltjes ontstaan zouden zijn, worden deze best zo snel mogelijk verwijderd om verdere uitzaaiingen te voorkomen.

3. Schijndracht vermijden

Teefjes die schijndrachtig zijn, vertonen kenmerken van een zwangere hond zonder dat ze echt zwanger zijn. Ze kunnen ander gedrag vertonen zoals onrustig zijn of net erg inactief tot zelfs depressief worden. Veel schijndrachtige teefjes vertonen nestgedrag en zullen speelgoedjes, knuffels en andere voorwerpen behandelen als hun puppy. Ze kunnen ook bijkomen in gewicht en zelfs melk produceren. In een beperkt aantal van de gevallen gaat dit vanzelf weer over, maar de meesten moeten medicatie krijgen om deze symptomen te stoppen. Wanneer schijndracht bij de teef niet behandeld wordt, loopt de hond het risico om een ontsteking van de melklieren of zelfs melkkliertumoren te ontwikkelen. Ook een baarmoederontsteking is een veelvoorkomend gevolg van schijndracht. Het is dus heel belangrijk snel in te grijpen en de schijndracht te onderbreken met de juiste medicatie. Wanneer je je teef laat steriliseren, kan er geen schijndracht meer voorkomen.

4. Ongewenst nestje vermijden

Wist je dat teefjes heel vruchtbaar zijn? De vrouwelijke hond wordt maar 1 tot 2 keer per jaar loops (dit gaat niet elke keer gepaard met duidelijk bloedverlies!). Kort daarna is de teef vruchtbaar. Reutjes voelen zich enorm aangetrokken door een loopse teef en zullen er dan ook alles aan doen om haar te dekken. Reutjes in de buurt van een loopse teef, breken dan ook vaak uit om tot bij de teef te geraken. In de meeste gevallen zal de teef drachtig worden na een enkele (accidentele) dekking. Een nestje puppy's is zeer schattig, maar eveneens enorm tijdrovend. Daarnaast hangt er een aardig kostenplaatje vast aan het grootbrengen van een nestje. Dit is dus iets waarover je goed moet nadenken alvorens hier zomaar aan te beginnen. Door je teefje te laten steriliseren, heb je geen risico meer op ongewenste nestjes en kan je je hond zorgeloos met reutjes laten spelen.

Zijn er ook nadelen verbonden aan het steriliseren van je teef?

Het steriliseren van de teef brengt in sommige gevallen kleine kwaaltjes met zich mee. Al zijn deze gelukkig erg zeldzaam en verwaarloosbaar ten opzichte van de gevaren indien ze niet gesteriliseerd wordt. We bespreken de mogelijke nadelen even.

1. Gevoeliger voor overgewicht

Zodra een teef gesteriliseerd wordt, verandert haar metabolisme. Dit komt onder andere doordat er minder energie nodig is voor de productie van geslachtshormonen. Gesteriliseerde teven hebben zelfs 30% minder energie nodig dan niet gesteriliseerde teefjes. Deze teefjes krijgen daarom best minder of aangepaste voeding. Minder voeding betekent natuurlijk ook minder kosten, dus dit hoeft niet zozeer als een nadeel gezien te worden. Voeding speciaal voor gesteriliseerde teefjes is verkrijgbaar bij je dierenarts en zorgt voor een betere levenskwaliteit en langere levensduur van je hond. Deze voeding bevat alle nodige voedingsstoffen die belangrijk zijn voor je hond, maar is lager in energie. Overgewicht brengt immers andere gevaren met zich mee, dus moet ten allen tijde vermeden worden.

2. Vachtsveranderingen

Bij sommige teven verandert de vacht een beetje na de sterilisatie. Het is de ondervacht die wat pluiziger kan worden. Dit is puur esthetisch en heeft dus geen enkele impact op de gezondheid van je hond. Bepaalde rassen zijn gevoeliger voor deze vachtsveranderingen, namelijk de Ierse Setter, de Cocker Spaniel, de Springer Spaniel, de Golden Retriever en de Langharige Teckel.

3. Urine-incontinentie

Dit is voor veel eigenaren een erg gevreesd neveneffect van sterilisatie bij de teef. Nochtans is dit iets dat slechts bij 0.03% van de gesteriliseerde teven voorkomt. Bovendien is dit een kwaaltje dat in de meeste gevallen goed verholpen kan worden met medicatie die de sluitspier van de blaas aansterkt. Het risico op urine-incontinentie door sterilisatie is dus zeer miniem en makkelijk op te lossen.

Samengevat

De voordelen van het steriliseren van je teef wegen enorm op ten opzichte van de mogelijke nadelen. Door je teefje te laten steriliseren, kan je een heleboel problemen vermijden die helaas dodelijk kunnen aflopen. Bovendien bespaar je je teef veel pijn en jezelf veel kosten.

Tot slot: Wanneer laat je best je teef steriliseren?

Teefjes kunnen gesteriliseerd worden vanaf de leeftijd van 6 maanden. De meeste teefjes worden rond de leeftijd van 7 maanden voor de eerste keer loops. Wie deze loopsheid wil vermijden, plant de sterilisatie dus best in wanneer de teef 6 maanden oud is. Wie liever wat langer wacht, kan kiezen voor sterilisatie op de leeftijd van 1 jaar, dus ná de eerste loopsheid. Het is dan wel belangrijk om de hond haar cyclus goed op te volgen, want teefjes worden best niet gesteriliseerd als ze loops zijn of als ze net loops geweest zijn. Tijdens de loopsheid worden de geslachtsorganen extra doorbloed en dit kan voor complicaties zorgen tijdens de ingreep. De sterilisatie wordt dan best 3 maanden ná de loopsheid ingepland.

Recent wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat een sterilisatie zeker vóór de leeftijd van 2.5 jaar moet gebeuren om een beschermend effect te hebben tegen melkkliertumoren. Wanneer toch langer gewacht wordt, verkleint het beschermende effect van sterilisatie op het ontwikkelen van melkkliertumoren drastisch. Toch is het nog steeds aanbevolen om ook oudere teefjes alsnog te laten steriliseren, gezien het gevaar op (mogelijks dodelijke) baarmoederontstekingen.

Heb je nog vragen omtrent de sterilisatie van je teef of over de ingreep zelf? Neem gerust contact op met ons!