Longworm

De longworm of Angiostrongylus vasorum is een parasiet die de laatste tijd meer en meer voorkomt bij honden en katten. Het risico op besmetting neemt in gans Europa toe, terwijl deze parasiet vroeger eerder zeldzaam was. Een oorzaak van deze uitbreiding is nog niet helemaal duidelijk. Mogelijk speelt de toename van het leefgebied van de vos een rol. Vossen zijn immers belangrijke doorgevers van de longworm. Een andere reden voor toename van de longworm kan ook toegeschreven worden aan de opwarming van de aarde. Symptomen van het hebben van longworm variëren van mild tot plotse sterfte. Belangrijk is om preventieve maatregelen te nemen zodat uw hond niet besmet geraakt.

Levenscyclus

Niettegenstaande de naam longworm, leeft deze parasiet in de rechter hartkamer en de longslagaders. Eitjes van de volwassen wormen komen in de longen terecht waar ze ontwikkelen tot larven. Deze worden opgehoest en vervolgens met de ontlasting uitgescheiden. Zo raakt de omgeving besmet.

Slakken (zowel naakt- als huisjesslakken) fungeren als tussengastheer. Zij besmetten zich en worden zo drager van de longworm. Honden infecteren zich door (vaak accidentele) opname van deze slakken: in de tuin, tijdens het wandelen, via drinken van besmet water,. Belangrijk is dat ook slakkenslijm besmettelijk is! Wanneer uw huisdier door besmet slakkenslijm loopt en daarna zijn pootjes likt, raakt hij ook besmet.

De longworm heeft de hond of een ander dier nodig voor zijn vermenigvuldiging. Ook vossen, wolven, otters, dassen en fretten fungeren als gastheer en kunnen zo bron van infectie zijn.

De longworm is niet gevaarlijk voor de mens.

Symptomen

De symptomen die ná besmetting ontstaan, zijn zeer uiteenlopend én ook afhankelijk van het ziektestadium. Sommige honden ontwikkelen nauwelijks klachten, anderen krijgen ernstige letsels die dodelijk kunnen zijn. De eerste symptomen worden ook pas enige tijd ná de infectie gezien.
Mogelijke klachten zijn:
• ademhalingsproblemen: hoesten, bemoeilijkte ademhaling, longontsteking
• stollingsstoornissen: bloedingen ter hoogte van de neus, longen, darmen, huid, ogen,.
• zwakte, anorexie, vermageren
• soms plotse sterfte

Diagnose

Een diagnose is niet altijd makkelijk te stellen. Bij klachten van hoesten kunnen röntgenfoto's afwijkingen in de longen aan het licht brengen. Een definitieve diagnose is te stellen door onderzoek van een stoelgangstaal. Niet via een standaardonderzoek, maar met een specifieke labotest kan de parasiet worden aangetoond.

Behandeling

Een behandeling met geschikte ontwormingsmiddelen is noodzakelijk. Er zijn verschillende opties: van spot-on druppels tot tabletten. De behandeling dient herhaald te worden na een bepaalde tijd, afhankelijk van het gebruikte product. Uw dierenarts weet raad.

Preventie

Voorkomen is beter dan genezen en daarom zijn preventieve maatregelen zeker aan te raden.
Ontworm uw hond maandelijks met een geschikt middel dat beschermt tegen longworm. Vraag naar het juiste product bij ons op de praktijk.
Doe ook aan slakkenpreventie én laat geen speeltjes rondslingeren in de tuin of laat geen drinkbakken buiten staan. Deze kunnen slakkenslijm bevatten. Let wel op met slakkenkorrels om slakken te doden: deze zijn giftig voor uw hond! Slakken verdelgen houdt dus teveel risico in!